جشنواره فیلم کن به یک افتضاح تبدیل‌شده/«عنکبوت مقدس» را جدی نگیریم

به گزارش خبرگزاری فارس، میزگرد بررسی سیاست‌های جشنواره فیلم کن با حضور بهروز افخمی فیلمساز و امیر قادری و سعید مستغاثی منتقدان سینما در برنامه تلویزیونی سینمادو برگزار شد. 

جشنواره فیلم کن به یک افتضاح تبدیل‌شده

افخمی در این میزگرد درباره نقش دولت در برابر این تهدیدها بیان کرد: دولت باید فیلم‌های بزرگ و آبرومند بسازد و فیلم‌هایی که تماشاچی به سینما برمی‌گرداند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاون سینمایی هشدار می‌دهم که این سال سال سختی برای جشنواره فیلم فجر است. اینکه در فیلم‌ها را سانسور کنیم و جلوی پروانه ساخت و نمایش را بگیرید راه‌حل نیست. سینمای ایران در وضعیتی است که می‌تواند با تقلید از فرمول‌های ثابت تبدیل به افتضاح شود. همان‌طور که جشنواره فیلم کن به یک افتضاح تبدیل‌شده و دارد ادای دوره‌های قبلی را درمی‌آورد. بعید نیست که برای ما هم همین اتفاق بیفتد. 

باید فیلم‌هایی بسازیم که آبرومند باشد

وی افزود: فرصت زیادی نداریم باید فیلم‌هایی بسازیم که آبرومند باشد و مردم را به سینما برگرداند. ما فیلمسازش را داریم. درباره‌ فیلم علفزار تا آخرین دقایق دغدغه داشتند که به این فیلم اجازه بدهیم که به جشنواره بیاید یا خیر و این مسئله باعث تاسف است. اینکه در برابر فیلمی مثل عنکبوت مقدس بیانیه بدهیم راهکار نیست. 

افخمی در ادامه نشست گفت: اتفاقی که درباره سعید روستایی افتاد، ممکن است درباره امید شمس و کاظم دانشی هم بیفتد. اگر مسئولان سازمان سینمایی فقط در حال بیانیه دادن باشند اینها هم راه سعید روستایی را خواهند رفت. 

این کارگردان تاکید کرد: ما فیلم‌های امسال کن را ندیده‌ایم اما می‌توانیم بگوییم مجموعه فیلم‌های ایرانی امسال کن فیلم‌های مهمی نیستند. وزارت ارشاد باید وظیفه اصلی خودش را انجام دهد و آن وظیفه ساختن فیلم‌های ماندگار برای تماشاگران اصلی سینماست. ساختن فیلم خوب در ایران ممکن است به شرطی که کار را به کارشناس واگذار کنند. 

نقش گروه‌های صاحب سرمایه در جشنواره‌ها بیشتر می‌شود

امیر قادری منتقد فیلم و کارشناس سینما در  این نشست با بیان اینکه جشنواره‌ها به‌ عنوان محلی برای انتخاب بهترین استعدادها و بهترین فیلم‌ها دیگر مشروعیت‌شان را از دست دادند اظهارداشت: جشنواره‌ها به بازار مکاره‌ای برای گروه‌های مختلف تبدیل شده‌اند و نقش گروه‌های صاحب سرمایه و صاحب قدرت دارد در جشنواره‌ها بیشتر می‌شود. 

وی افزود: فیلم برخی کارگردان‌ها در جشنواره‌های جهانی به‌خاطر آنکه فلان پیام را ارائه می‌کنند جایزه می‌گیرد. این جشنواره‌های جهانی یا مراسم اسکاردارند مدل سینمای دهه شصت خودمان را تکرار می‌کنند. در دهه شصت می‌گفتند این فیلم به‌خاطر توجه به ارزش‌ها جایزه می‌گیرد. الان کن و اسکار باید چنین چیزی را اضافه کنند. 

قادری خطاب به دیگر منتقد میزگرد بیان کرد:آقای مستغاثی شما که سینما را ایدئولوژیک نقد می‌کنید نمی‌توانید به جشنواره کن بگویید ایدئولوژیک اما من می‌توانم. ما باید نگاهمان را اصلاح کنیم و در جشنواره فجر هم به فیلمی که ساختار ضعیف دارد جایزه نگاه ملی ندهیم. 

چرا ما نتوانیم بازاری شبیه بازار کن بسازیم؟ 

این منتقد فیلم و کارشناس سینما گفت: ما فیلم عنکبوت مقدس را ندیده‌ایم اما خود کارگردان هم در مصاحبه‌هایش می‌خواهد بگوید مسئله اصلی من مذهب نیست. مردم هم از سنت‌ها و کشورشان دفاع می‌کنند در شرایطی که ایدئولوژی مخل کارشان نشود. 

وی با بیان اینکه سازمان سینمایی در بازی رقبا و مخالفانش افتاده‌است اظهارداشت: آنها جشنواره کن و فیلم عنکبوت مقدس را علم می‌کنند تا سازمان سینمایی مجبور شود بلندتر فریاد بزند. ما نمی‌توانیم فیلمی را که ندیده‌ایم بگوییم ضد ایران  و ضد مذهب است. حرف من این است چرا ما نتوانیم بازاری شبیه بازار کن بسازیم؟ بازاری که یک خارجی هم بیاید حرفش را بزند. مثلاً یک جریان فمینیستی غربی بیاید در جشنواره ما حرفش را بزند؟ چرا ما صاحب این بازی نشویم؟ نباید بگوییم فقط یک نوع سینما داریم. 

برای این کار باید از چارچوب‌های تنگ ایدئولوژیک بیرون بیاییم. در گذشته مخاطب سینما چشم و گوش بسته بود. الان مخاطب ایرانی بسیار باهوش است. تماشاگر سینما دارد کاملاً به پشت‌پرده سینما آگاه می‌شود. من نگران بازار مکاره کن نیستم. قبلاً می‌گفتند ما که از هیئت داوران کن فهمیده‌تر نیستیم. ولی الان مردم خودشان کیفیت فیلم‌ها را می‌فهمند. 

جشنواره کن شبیه کنفرانس سران شده‌است

مستغاثی در این میزگرد با انتقاد از سیاست‌های کن تاکید کرد: وقتی طرف مقابل دارد موشک می‌سازد ما نمی‌توانیم بگوییم که ما مخالف جنگ هستیم و موشک نمی‌سازیم. امسال به تام کروز نخل طلایی داده شد که به برگمان داده نشد. جشنواره کن شبیه کنفرانس سران شده‌ است.

وی گفت: فیلم تام کروز درباره ماجرای تروریستی علیه کشوری است که خودشان می‌گویند ایران است. در فیلم در خاورمیانه به کشوری حمله می‌کنند که منافع آمریکا را به خطر انداخته‌ است.این جایزه نخل طلا نشان می‌دهد که آنها شمشیر را از رو بسته‌اند. ما باید جشنواره فیلم فجر را با همین نگاه ادامه دهیم چون دنیا دنیای سینمای ایدئولوژیک است. من از اسکار ایراد نمی‌گیرم چون آنها کار خودشان را می‌کنند. سینما از همان ابتدا ایدئولوژیک بوده‌است. 

این منتقد با بیان اینکه سینمای دنیا از سرمایه یهودیان به وجود آمد اظهارداشت: سینمای ایران  برخلاف کشورهای دیگر از درون دربار بیرون آمد. سرمایه‌ای که قوی‌تر است تعیین‌کننده است و سرمایه هم دست افراد ایدئولوژیک است. 

گرایش‌های ضدایرانی فیلم چیز جدیدی نیست

مستغاثی عنکبوت مقدس را یک فیلم ضعیف دانست و افزود: گرایش‌های ضدایرانی و ضداسلامی این فیلم چیز جدیدی نیست. خط ضداسلامی همیشه در فیلم‌های هالیوود بوده‌ است حتی در فیلم کازابلانکا مسلمان فیلم یک شارلاتان است. در جشنواره کن یکسری عملیات ایذایی انجام شد که همه را مشغول کند و فیلم تام کروز فراموش شود. 

این منتقد سینما ادامه داد: ما نشستیم تا آرگو را بسازند و بعد بگوییم باید پاسخ بدهیم. ما باید جریان خودمان را داشته‌باشیم یعنی فیلم‌های خودمان را بسازیم تا آن‌ها دنبال پاسخ‌گویی بروند فیلم‌هایی که ما بسازیم دقیقاً در جریان مقابل آن‌ها مثل عنکبوت مقدس قرار می‌گیرد.  

وی در ادامه میزگرد با بیان اینکه در سینمای ما تاریخ ایران سانسور شده‌است اظهار داشت: در  جشنواره فجر ما هر کاری خواستند کردند و هر فیلمی خواستند ساختند. وظیفه سازمان سینمایی شعار دادن و بیانیه صادر کردن نیست. باید یک الگو و مانیفستی وجود داشته باشد. به قول مارتین اسکورسیزی سینمای ملی یعنی سینمایی که هویت یک ملت را داشته باشد. با چهار فیلم آپارتمانی و عشق مربعی و مثلثی نمی‌توان کاری کرد.

مستغاثی اظهار داشت: سعید روستایی بیشترین رانت را از نظام گرفته‌ است. به فیلم ضعیف ابد و یک روز یازده تا جایزه دادند. چه محدودیتی برای او بوده‌ است؟

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: بهروز افخمی جشنواره کن سعید روستایی عنکبوت مقدس امیر قادری جشنواره فیلم کن سازمان سینمایی عنکبوت مقدس جشنواره کن جشنواره ها فیلم هایی تبدیل شده فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۷۳۸۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سینما به روایت سینما/ دیوار میان پایتخت و شهرستان با «آپاراتچی» فروریخت

فیلم «آپاراتچی» مصداقی از پرداختن به سینمای مردمی است که در چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند؛ از مهم‌ترین ویژگی‌های این فیلم روایتی است که فضای خارج از پایتخت ارائه می‌شود.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، «من فقط یک فیلم‌سازم و تمام زندگی‌ام سینماست. سینما شغل من نیست، عشق منه.» این‌ها سخنان جلیل رشیدی است، شخصیت اول فیلم آپاراتچی، که برگرفته از شخصیت جلیل طائفی، یک عاشق سینما در دهه ۶۰ است؛ جلیل اگر چه شغلش نقاشی است، اما عشقش فیلم‌سازی است و حاضر است سختی‌هایش را هم به جان بخرد؛ فیلم آپاراتچی روایتگر دلبستگی‌های یک نقاشِ ساختمانِ عاشقِ سینما است که با اشتیاق تمام به تولید چند فیلم کوتاه موفق شده و در آرزوی ساختن نخستین فیلم سینمایی خودش است؛ به طور کلی در این فیلم با یک اثر درباره سینما و برای سینما روبه‌رو هستیم.

مسئله آپاراتچی مسئله سینما، مسئله بقا یا از میان رفتن سینما است، مسئله فیلم آپاراتچی به ظاهر محدود به یک دوره زمانی خاص و در عمل مربوط به همیشه تاریخ در این مرز پرگهر است و بر این اساس علی طاهرفر، کارگردان فیلم آپاراتچی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه دو رویکرد اساسی در درون‌مایه فیلم آپاراتچی وجود دارد، اظهار می‌کند: رویکرد اول فیلم آپاراتچی هنر مردمی است و رویکرد دوم آن روایت دهه ۶۰، زیست و فرهنگ مردم تبریز در این دهه است که می‌توان گفت در دل همین هنر مردمی ادای دین به سینما نیز موضوعی نهفته است.

وی ادامه می‌دهد: موقعیت فیلم در ادای دین به سینما جزو موقعیت‌های نمایشی است که بیشتر کارگردانان دوست دارند در آن تجربه داشته باشند، چراکه یک عمر پشت دوربین به تجربه نشستند و می‌خواهند همین تجربیات را جلوی دوربین ببرند.

کارگردان فیلم آپاراتچی با اشاره به اینکه ایران همچون کشورهای دیگر نمایندگان زیادی برای نمایش فیلم در سینمادارد و این موضوع یک دغدغه فرهنگی برای سینماگران محسوب می‌شود، تصریح می‌کند: گاهی در دل فیلم‌ها بسیاری از حقایق سینما ظهور و بروز پیدا می‌کند، به طوری که گاهی لحظات شیرینی را رقم می‌زند و گاهی نیز حقایق تلخی در آن است که نکات گفته نشده سینما را بیان می‌کند؛ در همین راستا این اتفاقات دست به دست هم دادند که من با رغبت به سمت آپاراتچی بیایم.

در «آپاراتچی»، تلاش برای ارائه هنر مردمی بود

وی با اشاره به موضوع ادای دین به سینما می‌افزاید: وقتی که با یک موضوع خاص مواجه هستیم مخاطبان آن خاص خواهند بود و عام نیستند در همین راستا تلاش کردیم هنر مردمی را ارائه دهیم که مخاطب عام داشته باشد.

طاهرفر می‌گوید: دغدغه ما این بود که فیلمی با شاخصه‌ها و مولفه‌هایی را تولید کنیم که مخاطب عام را جذب کند تا افراد علاوه بر اینکه لحظات شاد، مفرح، شیرین و گاهی کمدی را مشاهده می‌کنند، هنگام خروج از سینما یک ارزش افزوده فرهنگی نیز به همراه داشته باشند، چراکه مخاطب در سبد فرهنگی خود یک فیلمی را انتخاب و هزینه اقتصادی کرده است در همین راستا حق دارد هنگام خروج از سینما حداقل از نظر مضمونی یک تعالی را در خود احساس کند.

وی در خصوص برخوردهای مردمی نسبت به فیلم نیز اظهار می‌کند: هنگامی که در عرصه غوغاسالاری فیلم‌های کمدی و گیشه‌پسند قدم می‌گذارید، کار دشوار می‌شود، اما به لطف خدا در هر کدام از مولفه‌هایی که بیان شد بازخوردهایی با تراز بالا و پایین از سوی مخاطبان دریافت کردیم که این بازخوردهای خوب انگیزه مضاعفی را برای ادامه دادن در این مسیر به ما داده است.

کارگردان فیلم آپاراتچی با بیان اینکه امیدوارم روزگاری به این نتیجه نرسیم که باید در بستر طنز چیزی را تعریف کنیم تا مخاطب به سینما بیاید، ادامه می‌دهد: ما باید در لایه‌های بیرونی، درونی، فرامتن و زیر متن مفهومی را بگنجانیم تا مردم به بهانه کمدی بودن فیلم بیایند و آن مورد را نیز دریافت کنند؛ از این‌رو امیدوارم روزی فرا برسد که ما در حوزه فیلم‌های غیرکمدی به جایگاهی برسیم که فیلم ما جزو انتخاب نخست تماشاچی‌ها باشد.

وی تصریح می‌کند: طی سال‌های اخیر اتفاقاتی رخ داده که سلیقه مخاطبان را بر مدار برخی کارهای ناصواب فرهنگی بنا گذاشتیم و این اتفاقی نامبارک و راه انحطاط سینمایی ما است، از این‌رو باید توجه داشت که معمولاً وقتی چنین اتفاقی می‌افتد هم سرمایه‌گذاران و هم تهیه‌کنندگان و به‌تبع آن در یک دراز مدت یا میان مدت کارگردانان و نویسندگان نیز به آن سمت خواهند رفت و تنها بر مبنای رسالت خود عمل نمی‌کنند؛ در همین راستا امیدوارم روز فرابرسد که با حمایت سازمان سینمایی و جریان سینمایی کشور شاهد آفرینش آثاری بهتر باشیم.

تنوع ژانرهای جشنواره فجر، از مهم‌ترین نکات آن بود

طاهرفر می‌افزاید: جشنواره فیلم فجر امسال از همان انتخاب فیلم‌ها برای بخش نگاه نو و سیمرغ، طبقه بندی که اتفاق افتاد و جواب نهایی که برگزار کنندگان آن مبنی بر تکمیل جدول فیلم‌ها دادند که در وسط جشنواره نیز خیلی از منتقدین و کارشناسان عنوان کردند که عدالت سینمایی رعایت نشده، با فراز و نشیب زیادی همراه بود؛ در همین راستا باید گفت که حواشی جشنواره زیاد بود اما مهم‌ترین حسن آن وجود تنوع موضوعی قابل قبول سینمای اجتماعی، کمدی، سیاسی، ورزشی و حتی کودک و نوجوان بود.

وی با بیان اینکه ما گاهی اوقات مصلحت را فدای حقیقت می‌کنیم، می‌گوید: بسیاری از فیلمسازان دیگری بودند که باید در بخش سودای سیمرغ حضور پیدا می‌کردند، همه عوامل‌شان به چالش کشیده می‌شدند و یک رقابت پایا پای می‌داشتند اما این اتفاق نیفتاد؛ از این رو یقین دارم که سال بعد سازمان سینمایی یک تدبیری برای این موضوع خواهد داشت.

کارگردان فیلم آپاراتچی اظهار می‌کند: باید اعتراف کنم لطف خدا و شهدا بود که در اولین حضور و اولین فیلمم در بخش مسابقه رفتیم و سیمرغ نیز گرفتیم؛ همچنین خیلی خوشحالم که فیلمی با موضوع دهه ۶۰، جنگ، ترور، شهادت، نماز جمعه و هنر مردمی ساختیم.

وی با بیان اینکه دیوار بزرگ و حائلی که برای تولید فیلم میان شهرستان و پایتخت بود در حال کوتاه شدن است، ادامه می‌دهد: اتفاق بدی است که فیلمسازان شهرستانی بعد از یک، دو و حتی سه دهه بعد فضا برایشان فراهم شود تا فیلم بسازند، چراکه این باعث می‌شود خیلی از انرژی‌ها، پتانسیل‌ها و استعدادهایی که در شهرستان‌ها داریم رو به نابودی برود و گاهی نیز فنا می‌شوند؛ به طوری که شخص یا مسیر خود را عوض می‌کند و قلم و دوربین را زمین می‌گذارند یا امیدی به این سینما نخواهد داشت.

طاهرفر تصریح می‌کند: با رویکردهای امسال جشنواره فیلم فجر به آینده امیدوار شدم و امیدوارم که سازمان سینمایی سوره، فارابی و سازمان سینمایی در ادامه نیز اتفاقات خوبی را رقم بزنند.

تصویر، هنری اثرگذار است

علیرضا استادی بازیگر فیلم آپاراتچی نیز در گفت‌وگو با ایمنا با بیان اینکه از حضور خود در خانواده فیلم آپاراتچی خرسند هستم، اظهار می‌کند: هر هنرمندی دغدغه این را دارد که متفاوت‌تر از قبل باشد، در همین راستا این پروژه برای من یکی از بارزترین موارد بود و زمانی که کار پیشنهاد شد، کلیت فیلم را خواندم و با توجه به اینکه فیلمی روایی و روایتگر بخشی از هنر سینما بود با افتخار نقش پیشنهاد شده را قبول کردم.

وی ادامه می‌دهد: در بازخوردها بیان شد که آپاراتچی فیلم کمدی شریفی است که می‌شود آن را با خانواده دید، نمی‌گویم فیلم‌های دیگر خالی از شرافت بوده اما این فیلم با توجه به تحقیق و پژوهشی که آقای طاهرفر انجام دادند در این زمینه به طبع خود را نشان داده است چرا که وقتی یک کار خروجی یک تفکر و پژوهش باشد و درست چیده شود خروجی آن استقبال خوب مردم خواهد بود؛ از این رو فیلم خوب اقبال شده و نشان می‌دهد که فیلمساز توانسته کار خود را به درستی انجام دهد.

بازیگر فیلم آپاراتچی تصریح می‌کند: جشنواره چکیده و نتیجه کارهای تولید شده یک الی دو ساله هنرمندان است و در فیلم هنرمندان نیز می‌توانیم بازخورد شرایط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و… را مشاهده کنیم.

وی افزود: هویت یک ملت در آثار هنری‌شان دیده می‌شود به همین خاطر من تمام کارهای تولید شده را خالی از این بحث نمی‌بینم و به مرزبندی شهرستانی و مرکزی زیاد قائل نیستم چراکه هر هنرمندی اگر کار قابل اعتنا برای تولید داشته باشد می‌تواند حرفی نیز برای گفتن داشته باشد؛ در همین راستا فیلم آپاراتچی هم از آن دسته کارهایی است که فیلمساز توانسته به نحو احسن کار خود را انجام دهد.

استادی می‌گوید: ساخت فیلم‌هایی همچون آپاراتچی می‌تواند بر فرهنگ یک کشور اثرگذار باشد چرا که اکنون یکی از هنرهای ارتباطی و تأثیرگذار، هنر تصویر است و باید بیشتر به آن اهمیت داده شود.

وی اظهار می‌کند: به وفور سوژه‌هایی همچون آپاراتچی در کشور و جامعه ما اتفاق افتاده است؛ در همین راستا پرداختن به شخصیت‌های هنری، قهرمانی، فرهنگی و… در قالب سینما، تلویزیون و مواردی از این دست می‌تواند بر افق فرهنگی و هنری کشور مؤثر باشد.

به گزارش ایمنا، آپاراتچی تازه‌ترین روایت سینما از سینما است که می‌توان آن را ادای دینی به این حوزه دانست اما آنچه این فیلم را از دیگر آثار مشابه در این زمینه متمایز می‌کند، پرداختن به سینمای مردمی است و تقابل آشکاری که این نوع از سینما با دو جریان تحجر و شبه روشنفکری دارد؛ فیلم سینمایی آپاراتچی در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند و در این راستا باید به این نکته توجه داشت آپاراتچی سعی داشته عموم مردم را به فیلم جذب کند و در این مسیر به موفقیت نیز دست یافته است.

کد خبر 748562